Het bovenste ooglid en de wenkbrauw zijn als 1 unit te beschouwen. Soms ontstaat huidoverschot in de bovenste oogleden door een afzakkende wenkbrauw en dienen beiden behandeld te worden. Bij een facelift creëert de efficiëntie en verticale vector van de operatie een overvloed aan huid in het gebied aan de zijkant van de wenkbrauw. Je kunt dit bij jezelf in de spiegel zien. In plaats van je gelaat naar achteren te trekken zoals in een windtunnel, kan u het gezicht verticaal optrekken, naar boven. Er zijn dan huidplooien zichtbaar boven je vingers. Om dit aan te pakken, moet ik soms de incisie verlengen tot in de haarlijn van de slaap om zo dit huidoverschot te verwijderen.
Een laterale wenkbrauwlift vereist dissectie tot de laterale wenkbrauw in het bovenste gezichtsderde. Er is dus een risico op blauwe plekken rond het oog. De bewegingszenuw naar de spier in het voorhoofd loopt in dit gebied maar ligt in een ander vlak. Zelden kan er een langdurige gevoelsstoornis van het voorhoofd ontstaan tot 12 weken na de operatie. Ik heb nog nooit een blijvend letsel gehad.
Volledig akkoord! Het optillen van het hele voorhoofd inclusief het middelste deel van de wenkbrauw (endoscopische wenkbrauwlift) kan ervoor zorgen dat mensen blijvend verrast of nieuwsgierig kijken. Voorgaande operaties hebben hun indicaties nochthans. De ideale, vrouwelijke wenkbrauw is laag in het centrale gedeelte en zwaait met een zachte kromming opwaarts in het buitenste deel. Daarom geef ik vaak de voorkeur aan een laterale wenkbrauwlift.
Initieel uiteraard wel. Ze volgen de haarlijn van de slaapregio, maar na verloop van tijd vervaagt die roodheid en groeit het haar doorheen de incisie, waardoor ze erg moeilijk te zien zijn, zelfs bij belichting en vergroting.